ดูพฤกษ์ไพรไหวเอนเล่นรำไปฟ้อนมา
ฟังวิหคนกการ่าเริงเพลงรักไกล
ขวัญน้อย ๆ ลอยล่องไปคล้อยไป
คอนพิมานพฤกษ์ไพรไม้ป่า
ดูนกผกโผไปเกาะกิ่งไม้ไหวเอน
ใจพิไรพิเรนทร์อยากจะเป็นนกกา
ผันโผผินบินอยู่ในพนา
เริงร้องเพลงเพ้อพาฝันไป
คืนวัน ฉันคงหลงรื่นชื่นชม
ขวัญคล้อยลอยลมชมโลกกว้างไกล
สองปีกฉันคือปีกของรักที่ผินไปโผไป
สู่แดนอกแดนใจไกลโพ้นตา
ดูซิดูนกการ่อนถลาหากัน
มันรักกันนิรันดร์ไม่มีวันร้างรา
เห็นนกน้อยใจก็พลอยเพ้อพา
ฝันถึงวันวิวาห์หวานใจ
** ร้องซ้ำตั้งแต่ต้นอีกหนึ่งเที่ยว
|
