ช.) แสงจันทร์นวลผ่องสกาวเหมือนดวงหน้าเจ้าแม่สาวแจ่มจันทร์
ญ.) ชาวใต้ชอบพร่ำรำพันยกยอปอปั้นเสกสรรน่าเบื่อ
ช.) ฝากใจไว้ให้
ญ.) น้ำใจคนใต้เค็มดังเกลือ
ช.) ปองใจภักดิ์รักไม่เบื่อ
ญ.) น้ำคำใครเชื่อก็ตรมตาย
ช.) พี่หนีจากเมืองกรุงหวังมุ่งจิตหมาย
ญ.) หวังแค่ไหน
ช.) แม้นจะตายขอจูปเพียงปลายเล็บนาง
ญ.) โอ้อกระรัว กลัวหลุมพราง
ช.) ห้วยแก้ว แม่กลางไหลมิจางเหมือนใจ
ช.) เสียงซึงดังแว่วแผ่วมาเหมือนเสียงของข้าครวญหาคู่ใจ
ญ.) น้ำคำช่างพร่ำกระไร น้องกลัวชาวใต้จะหมายหลอกหลอน
ช.) แม่ปิงสายนทีเหมือนสายสวาทพี่ไม่แรมรอน
ดอยสุเทพแม้นแคลนคลอน รักพี่ไม่หย่อนกร่อนตามดอย
ญ.) คนเมืองใต้ขี้จุ๊ เจ้าชู้ไม่น้อย
ช.) ถึงใจร้อยมีกี่ห้องขอมอบให้น้องหมดหัวใจ
ญ.) หวั่นใจสาวชาวเชียงใหม่
พร้อม) คนเหนือคนใต้มีหัวใจเหมือนกัน
|