ช.) พี่มารอ รอเฝ้ารอ น้องเอยพี่รอขวัญใจ
ญ.) พี่เอ่ยนัดน้องเมื่อใด น้องไม่เข้าใจเลยหนา
ช.) ก็เมื่อคืนวันวานนี้ไงเล่า
ญ.) นัดกันต้องมา
ช.) แหม แกล้งไม่นำพา ลืมหรือไร
ญ.) พี่ไม่เคยนัดเจอะเลย ทั้งยังไม่เคยเผยคำ
ช.) โธ่ ดวงใจน้องช่างดำ น้องทำให้คอยตรมใจ
ญ.) พี่คอยใครกัน
ช.) ก็นัดกันยังไงเล่า
ญ.) พูดเอาแต่ใจงั้นไปก่อน
ช.) ไยโกรธเคืองเรื่องใด อรทัยใจอย่างอน
ญ.) จงอย่ามาอ้อนวอนให้ใจอ่อน อ่อนหน่อยเลย
ช.) เรารักกันแสนนานนักเออ
ญ.) ไม่ควรล้อเลย ไม่เคยผิดคำ
ช.) พี่ยังรักน้องหนักหนา สัญญา ขวัญตารักจริง (นะจ๊ะ)
ญ.) หากนานไปคิดทอดทิ้งมิจริงดั่งใจ ต้องช้ำ
ช.) เอ้า แหวะทรวงดูใจสิเอ้า
ญ.) เห็นใจช่างดำ
ช.) เหอะ หากพี่ผิดคำ ฟ้าจงผ่า
ญ.) ค่ำคืนนี้ฟ้าช่างงาม สวยยามพระจันทร์สีทอง
ช.) เปรียบดวงจันทร์เหมือนดั่งน้อง ฉันมองต้องใจงามตา
ญ.) พูดเกินความจริง
ช.) ก็สวยจริงนี่นา
ญ.) หากเชื่อวาจาช้ำใจตาย
ช.) กลิ่นดอกไม้เหมือนแก้มนาง หอมเอย หอมปรางสักที(น่ะ)
ญ.) อย่ามาทำคิดบัดสี มิควรขยี้ทำลาย
ช.) โอ้ นั่นงูตัวโต
ญ.) ว้าย ตีมันให้ตาย
ช.) แล้วสิ สั่นจนใจหาย กลัวงู
ญ.) ฟังก่อนจงกระเถิบไป มือช่างไว ไวกว่างู
ช.) ขอโทษเถิดโฉมตรู ขอให้อยู่ อยู่ใกล้เธอ
ญ.) ยังระคางหมางใจนักเออ เมื่อวันนั้นเธอนัดเจอกับใคร
ช.) อ้าว ก็ขว้างจดหมายนัดให้น้องทางช่องหน้าต่างนั่นไงเล่า
ญ.) เอ๊ะ ใช่ที่นอนน้องเมื่อไร
ช.) แล้วกัน
ญ.) อุ๊ยตาย ที่นอนพ่อฉัน
ช.) โธ่.. จบกันละวา
ญ.) เร็ว.. พ่อมา หลบไป
ช.) โอ้เวรกรรมใด ขอลาก่อน
|
