(สร้อย)
ขอเชิญหญิงชายสำราญรับความชื่นบานด้วยเสียงเพลงตะลุง
ขอเชิญหญิงชายสำราญรับความชื่นบานด้วยเสียงเพลงตะลุง
ช.1) สำราญสำเริงอารมณ์เมื่อได้มาชมสาวงามเมืองกรุง
ญ.1) หวานคำของชายชาวตะลุง ห่วงใยชาวกรุงหลงลืมเผลอตัว
ช.1) น้องเอยมิควรคิดกลัว พี่ต้องเมามัวเพราะงามชวนชม
ญ.1) น้ำคำของชายเหมือนคมมีดบาดใจตรม หลงลมขมใจ
ช.1) ไม่เคยรักใคร..... ญ.1) เชื่ออะไรใจพาล
ช.1) พี่จะสาบาน....... ญ.1) รักจะนานเท่าไหร่
ช.1) สวนยางพี่นี้มีเยอะไป
ญ.1) ยกให้น้องได้ สุขฤทัยเบิกบาน
(สร้อย)
ช.2) หวังความไมตรีสมใจเมตตาอาศัยนะใจชาวกรุง
ญ.2) เพราะเธอนี้เป็นชาวตะลุงห่างไกลจากกรุงเป็นไทยเหมือนกัน
ช.2) หลงเธอรักเธอทุกวัน เจอะเธอในฝันขอจงเห็นใจ
ญ.2) พบกันรักกันฝันไปคงไม่จริงใจ ฝันไปหายคืน
ช.2) พี่จะสาบาน...... ญ.2) น่าเบื่อ นานปรวนแปร
ช.2) พี่มีเหมืองแร่.... ญ.2) คงดีแน่กว่าอื่น
ช.2) จะยกให้แก่น้องงามทรามชื่น
ญ.2) รักเรายั่งยืน ชื่นทุกคืนชื่นบาน
(สร้อย)
ช.3) เห็นใครเขามีความสุขแต่พี่ต้องทุกข์เพราะรักสาวชาวกรุง
ญ.3) เห็นใจนะชายชาวตะลุง แต่สาวชาวกรุงกลัวตะลุงคิดคด
ช.3) สาบานให้ตายตามสบถ ถ้าพี่คิดคดขอให้มดกัดตาย
ญ.3) ไหนลองชี้แจงแถลงใจ เหมืองแร่น่ะมีไหมหรือมีสวนยาง
ช.3) อ๋อ พี่มีสวนสะตอนะ... ญ.3) พอเถอะพอกันที
ช.3) โอ้ จิ้มน้ำพริกดีนะ...... ญ.3) ไม่มีดีสักอย่าง
ช.3) นี่แน่ะ ตลาดนัดน่ะขายดีมีวาง
ญ.3) ถอยไปให้ห่างหมดหนทางชื่นบาน
(สร้อย)
|
