เมื่อนิทราละเมอ
จิตใจใฝ่เพ้อละเมอครวญคิดคร่ำ
แว่วคำรักฝังจำ
สำเนียงน้ำคำเพ้อพร่ำเตือน
หริ่งร้องครวญหวนมา
อกเอยผวา ขวัญตามาร้างเลือน
เฝ้าแต่คอยรักเยือน
หวังเธอเป็นเพื่อนชิดแนบหทัย
เมื่อพระพายพัดมา
เจ็บปวดอุราใฝ่หาดวงใจ
เคยรักกันชิดใกล้
แล้วมาแรมไกลให้ปั่นป่วนอารมณ์
ดึกแล้วเดือนลับดวง
ยิ่งพาห่วงหวงร้าวทรวงจนเหลือข่ม
ฝากกระซิบสายลม
เห็นความระทมแล้วบอกเธอ
|