ยังมีนางรูปงาม อันมีนามวาสิฏฐี (ฮัม)  
เฉิดฉวีอยู่โกสัมพี งามเลิศรูปเฉิดฉัน  
ชายคนใดได้ยลโฉมนาง ชวนใคร่ให้ใฝ่ฝัน  
ใจอนงค์ซื่อตรงต่อรักคงมั่น จิตเดียวผูกพันน้ำใจ  
ถูกบีบใจให้แต่งงานผิดดังใจหมาย  
ผิดจากยอดชายไม่มอบกายรักใคร  
หวังรักหนึ่งแต่พึงเสียไป  
โอ้เป็นกรรมช้ำดวงใจ ต้องลาไปด้วยใจขัดขืน  
  
นางมีกรรมหนักหนา ตรมอุราพาสุดฝืน (ฮัม)  
โศกกล้ำกลืนไม่ยอมน้อมให้ชายอื่นเข้าชื่นชม  
ตรอมตรมใจ มั่นในรักว่ายิ่งใหญ่ให้ขื่นขม  
ความลำเค็ญต้องทนยากเข็ญเหลือข่ม สุดทนสุดตรมหนาวใจ  
สุดประนอม สุดอดออม สุดจะยอมทน  
สุดที่ดิ้นรน สุดผ่อนปรนฉันใด  
เสียทุกอย่างที่นางหวังใจ   
สิ้นทุกทางร้างลาไกล จวบตายไปจึงได้สุขสันต์  
  
 
        |