ยังมีนางรูปงาม อันมีนามวาสิฏฐี (ฮัม)
เฉิดฉวีอยู่โกสัมพี งามเลิศรูปเฉิดฉัน
ชายคนใดได้ยลโฉมนาง ชวนใคร่ให้ใฝ่ฝัน
ใจอนงค์ซื่อตรงต่อรักคงมั่น จิตเดียวผูกพันน้ำใจ
ถูกบีบใจให้แต่งงานผิดดังใจหมาย
ผิดจากยอดชายไม่มอบกายรักใคร
หวังรักหนึ่งแต่พึงเสียไป
โอ้เป็นกรรมช้ำดวงใจ ต้องลาไปด้วยใจขัดขืน
นางมีกรรมหนักหนา ตรมอุราพาสุดฝืน (ฮัม)
โศกกล้ำกลืนไม่ยอมน้อมให้ชายอื่นเข้าชื่นชม
ตรอมตรมใจ มั่นในรักว่ายิ่งใหญ่ให้ขื่นขม
ความลำเค็ญต้องทนยากเข็ญเหลือข่ม สุดทนสุดตรมหนาวใจ
สุดประนอม สุดอดออม สุดจะยอมทน
สุดที่ดิ้นรน สุดผ่อนปรนฉันใด
เสียทุกอย่างที่นางหวังใจ
สิ้นทุกทางร้างลาไกล จวบตายไปจึงได้สุขสันต์
|