แรกรินเบียร์ย่อมเป็นฟองตั้งสองในห้า
ท่วมท้นลอยหน้าปุดขึ้นมาเพราะแรงฟองดัน
รินเบียร์จงรินให้เบาพอเพียงจะเอารสมัน
แม้แรงเดือดพลันจะเกิดแรงดันล้นเลย
เมื่อฟองคลายก็จะกลายเป็นน้ำเบียร์นั่น
สิ้นเสียแรงดันเปลี่ยนแปรผันด้วยแรงระเหย
เมื่อฟองยุบตัวลงก็คงยุบฟองเลย
นี่แหละท่านเอ๋ยคือรักชวนเชย อย่าเลยแคลงใจ
เปรียบความรักย่อมประจักษ์เช่นรักมาต้อง
ห้าวคึกคะนอง เบ่งใจพองเหมือนฟองเลยไป
รุมทรวงดวงใจคะนอง ฟองเบียร์คือฟองหัวใจ
รักแรงเท่าใด อย่าทำจิตใจเหมือนเบียร์
อย่าไวไฟ ค่อยทำไปอย่าให้มันพร่อง
อย่าเฉยเมินมอง จักเกินปองดั่งฟองที่เสีย
ต้องมีวิธีทำ อย่าทำเหมือนฟองเบียร์
ค่อยคลอค่อยเคลีย รักเหมือนฟองเบียร์ ได้เสียพอกัน
|
