ข้าแต่คงคา จุฬาตรีคูณ
ดวงใจข้าอาดูร หนักเอย
ความงามวิไล ข้ามิได้ปรารถนา
ข้าชังหนักหนา เจ้า เอย
เพราะชนนี ข้าวิไล
จึงถูกสังเวยเสียในสายชล ด้วยรักเอย
จุฬาตรีคูณ ชนนีชีพสูญ
ในสายจุฬาตรีคูณ นี่เอย
ดารารายเลิศโสภา
ข้าไม่นำพา เพราะกลัวว่าจะถูกสังเวย
โปรดสาปสรร ขอให้โฉมอันน่าเชย
สิ้นสวยเลย ไร้ค่า
ให้ข้าน่าชัง สิ้นหวังชื่นชม
ขอให้ไร้ผู้นิยม นำพา
ขอให้สมใจ ในปรารถนา
นะจุฬาตรีคูณ เจ้าเอย
|