คิดครวญหวนความรักยามแรกรู้คิดจะชิดชม
รักรมหัวใจ รักใดก็มิซึ้ง ไม่ถึงเก่า
ต่อให้อยู่กลางไฟ ร้อนใดก็มิทานจิตเรา
รักนั้นเย็นฉ่ำในเหมือนฝนหยาดใจ ร้อนใดก็เพลา
คิดคราวร้าวรอน รักตอนเริ่มจางชืดจืดนั้นเศร้า
น้ำตาลหวานเราหวนเศร้า เป็นน้ำตาพร่าจิตช้ำ
เคยชื่นใจ รักคลายกลายเป็นโศกชอกช้ำ
เขาพร่ำหรือจริงแน่กัน
คิดไปคิดมาชักพาดวงฤทัยทุกข์ทน
หาใครสักคน คิดจนความคิดวนจนฟุ้งซ่าน
แน่ะ คุณนั้นได้ไหม ฉันไซร้จะบูชาไหว้วาน
มารักกันสักวัน รักนั้นอย่างไรคิดใคร่จะลอง
เหลียวมาแล้วไยเลยไป ฤๅฤทัยไม่คิดครอง
แสนอายหมายจองรักลอง กลับละลายดั่งไฟเผา
คิดจะรักสักรายกลายเป็นดั่งงมเงา
หัวใจคงเศร้าตายเอย
|