ลาขอลาขวัญพี่
ยอดชีวีชาตินี้พี่เหลือทน
จำลาอาลัยหัวใจหมองหม่น
แสนกังวล ถ้าอยู่ไม่พ้นความอาย
บุญน้อยคอยหมายมั่น
อย่าโศกศัลย์ใช่ฉันจะแหนงหน่าย
เทวาบันดาลพบกันแสนง่าย
แสนเสียดาย ทวยเทพใจร้ายนักนั่น
เป็นเวรเคยทำหรือบาปกรรมทำไว้
กรรมนั้นยิ่งใหญ่มัดใจผูกพัน
ดวงใจเจ้าเอยเคยรักกัน
ร่วมจิตชีวิตมั่น ต้องพรากจากกันไป
* เคยเคล้าคลอหอห้อง
กลับหม่นหมอง โธ่น้องอย่าร้องไห้
รำพันรัญจวน รักครวญหวนไห้
ขอลาไปจนกว่าจะใช้เวรสิ้น
(ซ้ำตั้งแต่ *)
|
