โอ่ย โอ๊ย โอย เหมือนถูกโบยทารุณ
อกฉันพรุน เพราะว่าคุณคนทำ
อกฉันมันแสนจะชอกช้ำ ช้ำชอกระกำ
คุณทึ้งใจฉันไปพร่ายำ ร้อยพันคุณทำ
จะให้หนำดวงใจ มิได้เวทนา
โอ่ย โอ๊ย โอย ร้องโอดโอยครวญคราง
สิ้นหนทาง ฉันคลั่งครางเรื่อยมา
ใครเห็นใจฉันกันบ้างหนา ฉันทรมา
อกฉันเป็นแผลดูหนักหนา หาใครเยียวยา
โปรดรักษาฉันด้วย ขอช่วยเอาบุญ
โอ่ย โอ๊ย โอย ฉันถูกโบยดวงใจ
ก็เพราะใคร ยับย่อยไปเป็นจุณ
คุณนั้นทำฉันจนอกพรุน ยับเยินทารุณ
ตัวฉันมันหลงเป็นทาสคุณ ถึงวุ่นวายใจ
ทำไฉนกันเล่า ฉันเฝ้าครวญคราง
โอ่ย โอ๊ย โอย ร้องโอดโอยเดียวดาย
แทบถึงตายทั้งอับอายไม่จาง
คุณนั้นทำฉันให้คลั่งคราง เหมือนคนสิ้นทาง
ชีวิตของฉันต้องอับปาง เพราะพรางด้วยกรรม
ได้แต่ร้องครวญคร่ำ ช้ำชอกอกพรุน
|
