นางนั้นงามเฉิดฉัน
หยาดเยิ้มลาวัณย์ไฉไล
งามทั้งร่างสะอางเย้ายวนป่วนใจ
สวยอย่างใครวาดไว้ให้งง
เพียงครั้งแรกได้เห็น
ไม่เว้นภวังค์พะวง
งามของเธอติดตรึงหัวใจให้หลง
โฉมอนงค์เหมือนภาพวิจิตรเรขา
ยามยิ้มพักตร์พริ้งเหมือนชวนให้ปอง
ฉันยิ่งมองยิ่งใฝ่รักในอุรา
หลับนอนภาพเธอหลอนตา
ตามติดเรื่อยมา ผวาใฝ่ฝัน
เธอนั้นเมียงชม้าย
ดั่งหมายยั่วใจสัมพันธ์
ฉันพะวงลุ่มหลงหมายปองเธอนั้น
เพ้อใฝ่ฝันหลงปองหมายมั่นเดียวดาย
... ซ้ำตั้งแต่ต้น
|
