(ญ.) พบคุณๆแสนยินดีเหลือประมาณ
วันนี้พากันมามากมายจริงเออ
ฉันมีความร้อนในใจถามเธอๆ
เจอะกันเสมอแต่ยังเผลอลืมไป
เกิดมาทุกคนต้องเคยพบความรักเชยชื่นในหัวใจ
แต่ตวามรักนี่เป็นไฉน ไม่เคยรู้ใจเป็นอย่างไรกันนา
รักเค็มๆ หรือมันๆ หวานยังไง
เย็นร้อนเพียงใดคงไม่ขมปานยา
รักซมเซาถึงมึนเมาเหมือนสุรา
บอกทีเถิดหนาอย่ามัวช้าเกินความ
ได้ยินเขาว่าผู้ชายรักจริงทุกรายถ้าใครงดงาม
อย่างตัวฉันนี่ไงใคร่ถามจะงามไม่งามเชิญท่านตามปองเอย
(หมู่ ช.) สวยแท้ๆนะแม่ทรามวัย สวยแท้ๆนะแม่ทรามวัย
รับรักไว้ในดวงใจสักคน รับรักไว้ในดวงใจสักคน
(ญ.) รัก รัก ทุกคนจะฝากรัก มากนักฉันจะรักใครกัน
รัก รัก ทุกคนจะฝากรัก มากนักฉันจะรักใครกัน
(ช.) รักจริงๆ รักจริงๆ รักจริงๆ
(หมู่ ช.) เธอสวยจริงๆ งามเพริศพริ้งเทียมจันทร์
(ช.) รักจริงๆ รักจริงๆ เหมือนชีวัน
(ช.1) เมื่อคืนพี่ฝันว่างูรัดกายา
(ช.2) ตกใจ ฝันดีอย่างไร
(ช.3) ฉันครวญคิดไปแล้วจับยามสามตา
(ช.1) ว่าได้พบคู่งามหนักหนา
(ช.2) นี่แหละบุญหนุนพา
(ช.3) เจอะศรีสุดาดังปอง
(ช.1) ฉันมีเงิน.. (ช.2) ฉันมีเงิน.. (ช.3) ฉันก็มีเงิน
(ญ.) ตัวน้องคงเพลินคนเก็บเงินมากอง
(ช.1) ฉันมีทอง.. (ช.2) ฉันก็มีทอง.. (ช.3) ฉันก็มีทอง
(ญ.) โปรดจงให้น้องเก็บเอาไว้เป็นไร
(ช.1) พี่น่ะมีรถยนต์ตั้งสิบคัน
(ช.2) แหม เพขรพลอยตั้งร้อยตั้งพัน
(ช.3) โอ้ย ของฉันมีออกแยะไป
(ญ.) ไม่เคยเห็นมั่งมีแค่ไหน ปากโวโม้ไปโอ้กระไรใจคน
(หมู่ ช.) ฉันรักแท้นะแม่ทรามวัย ฉันรักแท้นะแม่ทรามวัย
รับรักไว้ในดวงใจสักคน รับรักไว้ในดวงใจสักคน
(ญ.) รัก รัก ทุกคนจะฝากรัก มากนัก เอ๊ะรักกันได้ยังไง
(ญ.) ร้ายนัก ทุกคนจะหลอกรัก มากนักฉันไม่รักใครเลย
|