....เมื่อตาเจอะตา ยั่วใจชักพาครวญใคร่
จ้องมาทีไร ทำไมเสียวซ่านในดวงใจชอบกล
เนตรเธอช่างงาม ผ่องพรรณไร้ความมัวหม่น
จ้องมองดูจน กมลเสียวไปได้
สายตาช่างแรงแปลกพิลึก อกระทึกเสียวใจ
สายตาที่ดูสู้ไม่ไหว บาดใจบาดตา
เนตรคมกระไร ไม่มีของใครคมกว่า
เพ่งมองแลมา อุราฉันไหวหวั่น
....เมื่อเธอเหลือบมา เผอิญพบตาคราหนึ่ง
ก็เลยตะลึง ตราตรึงถึงดูดดึงให้ใจอ่อนพลัน
ไม่เพียงพูดจา แต่เพียงพบตาใจสั่น
แก้วตาเป็นมัน ละลานฝืนใจข่ม
* ฉันมองจ้องไปให้สะท้าน เนตรเธอช่างหวานและคม
สายตาอะไรเล่าจะสม ช่างคมมากมาย
เมื่อมองจ้องใคร ติดตรึงหัวใจโดยง่าย
ด้วยมีประกาย พราวพรายเยิ้มไปทั่ว (ซ้ำ *)
|
