(ช.) หนาวแสนหนาวถึงคราวหน้าหนาวมันเย็นจนสั่น
ลมเหมันต์พัดโชยแต่วันฉันพลันหนาวกาย
กายหนาวพาใจเปลี่ยว ช้ำใจจริงเชียวอยู่เดียวดาย
แม้นมีแม่งามคู่เคียงกาย
เคล้าคลอไม่หน่ายไม่คลายเลยสายลมรำเพยก็ไม่มีกลัว
(ญ.) หนาวๆๆ ถึงคราวหน้าหนาวก็เอาผ้าห่ม
บังสายลมพัดพรมถูกตัวไม่กลัวหนาวกาย
ใจหนาวจงคอยก่อนแล้วจงหาบคอนเก็บเงินตรา
หรือมีไร่นาก็ทำนา
เลี้ยงปลาเป็ดไก่ให้มั่งมีสาวงามดีๆก็คอยเคียงกาย
(ช.) อ๋อๆๆ หวังเธอร่วมหอ ฉันพอฟันฝ่า
จงสัญญาแม้นเรียมกลับมา สัญญารักกัน
ตัวฉันคงเพียรหมั่นแล้วไปปลูกมันและทำนา
ถึงงานยากเย็นไม่นำพา
เลี้ยงปลาเป็ดไก่ให้มั่งมี สมในฤดีเมื่อมีเธอเคียง
... (ซ้ำตั้งแต่ต้นเพลง)
|
