(หมู่ ช.)..
แว่วกลองดังแต่ไกลเหมือนชวนพี่ให้ไปหา
ดังพี่เฝ้าคอยขวัญตาทุกวันเหมือนกล้าคอยฝน
ถ้าลมบนพัดโรย เมฆน้อยลอยผ่านพ้น
แว่วกลองมาระคน เหมือนฝนหลั่งล้นดลใจให้รอ
(หมู่ ญ.)..
ได้ยินคำเปรียบเปรยน้ำคำพี่เอ่ยวาจา
พี่บอกว่าคอยขวัญตา น้องเกรงคำว่าเยินยอ
ถ้าคนกรุงสวยดี พี่นี้คงไม่ง้อ
ผู้ชายมีหรือพอ หลงคำหยอกล้อเยินยอตายใจ
ถ้าใจเธอแน่จริง ขอนำทุกสิ่งเอ่ยมา
ฝนตกหากยามนิทราขอให้ฟ้าผ่าตายไป
(หมู่ ช.) ถ้อยคำเธอร้ายนัก
(หมู่ ญ.) ไม่รัก ถอยออกไป
(หมู่ ช.) พี่ทำตามขวัญใจ
(หมู่) มารักกันไว้ท่ามกลางเสียงกลอง
... (ซ้ำตั้งแต่ต้น)
|
