นี่เวรหรือกรรมคอยตามติดเรา
เรื่อยไปคล้ายเงา
เฝ้าหลอกหลอนเร้ารุม
ความรักช่างเหมือนเพลิงสุม
พะว้าภวังค์คลั่งคลุ้ม
หัวอกฉันกลุ้มกลัดหนอง
โอ้ความทุกข์ถมใจไข้ครอง
ห้องใจฉันเขานั้นจอง
เขาครองทุกห้องแล้วเอย
ไม่ว่างเว้นเหลือไว้ให้ใครเสียเลย
ทุกวันใจฉันไม่เคยที่จะลืมคิดถึงเขา
ตราบนานแสนนานรักนั่นติดตรึง
ความรักครั้งหนึ่งยังซาบซึ้งเหมือนเก่า
สู้ลี้หลีกเสียสุดไกล
รักยังแทรกไปเร่งเร้า
ซี้เซ้าเป่ามนต์อาจิณ
โอ้รักนี้มีมนต์อาถรรพณ์
จึงหลงรักเขาเสียมั่น
หลงเฝ้าผูกพันทั้งชีวิน
มอบความรักเขาไว้จนสิ้น
รักล้นดวงใจจอดจินต์
ฝังชีวินด้วยต้องมนตรา
|
