บ้านคนรักสุนทราภรณ์
สังคมของคนรักบทเพลงสุนทราภรณ์
12 ก.พ. 2568
สังคมของคนรักบทเพลงสุนทราภรณ์
ยินเสียงกลองดัง เมื่อได้ฟังคล้ายเพลงยะวา ฉันเพลินเดินมาปากก็ว่าร้องไม่เป็น จิตใจจิตใจฉันเต้น ร้องไม่เป็นแต่ก็เพลิน ต่างคนต่างคนร้องเชิญ ฉันจึงเดินเข้าสู่วงรำ เฮ้ว เฮ้ว เพลินเพลงดัง ยิ่งได้ฟังก็ยิ่งเพลิน ฉันรำรำเดิน เมื่อเขาเชิญฉันก็รำ ยิ่งฟังยิ่งฟังชื่นฉ่ำตั้งใจจำเพลงยะวา คู่รำกลับทำยักท่า คลุมแต่หน้าไม่ยอมเปิดโปง * เสียงดังกริ๋งกริ๋งคล้ายกระดิ่งเมื่อยามเดิน เขารำรำเพลิน ฉันก็เชิญเขาเปิดหน้ารำ จิตใจจิตใจชื่นฉ่ำ เธอรับคำแล้วรำห่างมา ส่วนมือส่วนมือป้องหน้า แล้วชักผ้าที่คลุมโปง เฮ้ว เฮ้ว ฉันตกใจเหตุไฉนคู่รำวง คุณยายหลังโกงเล่นคลุมโปงมาร่วมวงรำ จิตใจจิตใจฉันช้ำ ได้คู่รำยายแก่หลังโกง แต่รำต่อไปใจโล่ง ยายแก่หลังโกงสลบพับไป ซ้ำตั้งแต่ * |