บ้านคนรักสุนทราภรณ์
สังคมของคนรักบทเพลงสุนทราภรณ์
16 ม.ค. 2568
สังคมของคนรักบทเพลงสุนทราภรณ์
คำร้อง พร พิรุณ |
ทำนอง เอื้อ สุนทรสนาน |
ดึกดื่นตื่นตาผวาใจเศร้า เหลียวไปเงียบเหงาโอ้เราเปลี่ยวใจ คนเคยเคียงฉันแปรผันไปได้ มิเหลือเยื่อใยโอ้ใจเขาช่างดำ หรีดหริ่งร่ำร้องพร้องเพ้อ ฉันก็เผลอละเมอชอกช้ำ ฟ้ามืดมัวเหมือนม่านกรรมอำพรางวังเวง เหว่ว้าครวญคว้าไม่สร่าง ใจฉันสั่นครางมันอ้างว้างนี่กระไร หวาดหวั่นสั่นหนาวปวดร้างเท่าไหร่ ร้างราคู่ใจโอ้ใครไม่ตรม ราตรีมืดมิดครวญคิดจำข่ม โถมันโศกซมอกตรมเหลือคณา คอยอยู่อย่างนี้หนอฉัน นานกี่วันเขาจะมาหา เหลียวเจอะเงาเขาหลอกตาพาครวญ หริ่งหรีดกรีดร้อง แซ่ซ้องปั่นป่วน ใจฉันคลั่งครวญยังให้หวนครวญเฝ้าคอย ๆ ๆ |