บ้านคนรักสุนทราภรณ์
สังคมของคนรักบทเพลงสุนทราภรณ์
16 ม.ค. 2568
สังคมของคนรักบทเพลงสุนทราภรณ์
คำร้อง แก้ว อัจฉริยะกุล |
ทำนอง เวส สุนทรจามร |
รักเจ้าเอ๋ยคร่ำครวญเหลือเบื่อหน่าย ปากผู้ชายเมอื่กลับกลายร้ายหนักหนา น้ำคำผู้ชายกลับกลายได้หลายวาจา เศร้าวิญญาชอกช้ำรำพัน เห็นแต่เธอผู้เดียวนั้นชื่นฉ่ำ ปากฝากคำว่าจะจำรักทุกวัน ครั้นนานไปปากใจไม่เห็นตรงกัน ปากรำพันกับฉันไม่น่าฟัง นี่หรือรักจริงทิ้งให้อุราต้องมาผิดหวัง รักลวงกระมัง ผิดหวังเพราะฟังแต่คำสนอง ลิ้นลมเริงหลอนลวงหลายเล่ห์เหลี่ยม หากไม่เจียมจิตก็ทนจนทุกข์หม่นหมอง หญิงเพื่อนเอยอย่าเลยอย่าหมายชายหมายปอง หากลำพองต้องหมองใจจนตาย หวานคารมแรกชมหวานชื่นฉ่ำ ปากฝากคำว่าจะจริงรักยิ่งหลาย แท้ที่จริงตั้งใจจะทิ้งให้อาย มุ่งทำลายไม่คิดนำพา ลิ้นผู้ชายและใจนั้นอย่างหนึ่ง น่นแหล่ะพึงจดจำเอาไว้เถิดหนา รักที่ลวงหน่วงใจให้เสียน้ำตา เชื่อวาจาคำรักพาให้ตรม เมื่อเขาทิ้งไปแล้วจักโทษใครให้กลืนขื่นขม วิโยคโศกตรม ก็เพราะคารมผู้ชายแปรผัน หญิงคนใดเชื่อคำช้ำจิตเปล่า อย่าใจเบามุ่งมัวเมาริเท่าทัน หญิงคนใดปล่อยใจให้เขาพัวพัน อีกไม่นานคงรู้กันรักเอย |