บ้านคนรักสุนทราภรณ์
สังคมของคนรักบทเพลงสุนทราภรณ์
5 ก.พ. 2568
สังคมของคนรักบทเพลงสุนทราภรณ์
ทำนอง เอื้อ สุนทรสนาน | |
โน่น นกสีชมพูอยู่บนไม้ไทร มันเริงหัวใจชวนนางเมียเคล้าเคลียพร่ำร้องบอกกัน เมื่อเราเพลินฟังยังซึ้งถึงความรักของมัน นกรักกันนั้นยังชื่นชูแม้นเรามีคู่คงสุขเหลือเกิน มัจฉาต่างเวียนว่ายน้ำในลำธาร โธ่ ! แม้ปลาก็สำราญผู้เมียทั่วธารรักกันมิเมิน แหม ! โน่นกระต่ายเคล้าเคลียกันเพลิน โถ กวางมัวเมินคล้อยเดินตามนาง นั่นคือกระทิงเย้ากันตามทาง เก้งมันวิ่งพลางเหลียวรอเมียมัน ขับลำนำเมื่อได้นำนาง ชี้ชมระหว่างเดินทางไพรวัน ป่านี้มีคู่ชิดชูคงมั่น ให้คอยคิดหวั่นเปลี่ยวในอารมณ์ สัตว์มีเมียคลอพะนอรักชื่นอุรา น่าอิจฉาเมื่อมองไปอกเอยเปลี่ยวใจครวญระทม คนรักกันเขาคงจะชื่นระรื่นเริงรักรื่นรมย์ พะนอคลอเฝ้าเคล้าแนบแอบชมทุกข์ครองอารมณ์ก็หายไป แม้สารถีมีคู่ดังนางได้ดูทั่วไป ทั่วทั้งแดนพงไพรนี้คงสดใสทวี |