บ้านคนรักสุนทราภรณ์
สังคมของคนรักบทเพลงสุนทราภรณ์
5 ก.พ. 2568
สังคมของคนรักบทเพลงสุนทราภรณ์
คำร้อง แก้ว อัจฉริยะกุล |
ทำนอง เอื้อ สุนทรสนาน |
[สโลว์] (ญ.) เมืองฟ้านี่แดนแสนยิ่งยง ชาวฟ้าอ่าองค์ทรงสุขสันต์ พร้อมเทพอัปสรฟ้อนรำกัน วิมานสวรรค์แหล่งอันฝันภิรมย์ เมืองฟ้าต้องการหวังสิ่งใด เนรมิตดั่งใจได้เสร็จสม ทุกวันเสวยทิพย์อารมณ์ รับความชื่นชม รื่นรมย์เหนือชาวหล้า (ช.) ฉันเกิดบนดินได้อยู่กินสม มิเสพอารมณ์จินตนา สุขจริงโศกจริงอัตตา ชีวิตชีวาสุขยิ่งกว่าเทวัญ (ญ.) ความทิพย์ไม่มีลิ้มอิ่มฤา (ช.) ความทิพย์นั่นหรือคือเรื่องฝัน นึกเอาว่าสมสมไงกัน ขอชาวสวรรค์จับตาหันชมได้ [รุมบ้า] (หมู่) ความสุขบนแผ่นดิน พวกดินซึ้งสิ้นกับใจ (สุขอยู่กับใจ) ความสุขบนหทัย สุขใดมิใช่อารมณ์ (ไม่ใช่อารมณ์) รู้สัมผัสจัดสรร สัมพันธ์ภิรมย์ รู้ชื่นชม รู้เริงคู่สู่สม ภิรมย์สัมพันธ์ รักสัมพันธ์ (ญ.) แนบสนิทชิดเชิงเริงรำ ชื่นฉ่ำสุขสันต์ สุดเสนาะเพราะเพียงเทวัญ ชวนมั่นนิยม (หมู่) ความสุขกายสุขใจ สุขใดมิใช่อารมณ์ (ไม่ใช่อารมณ์) พิศวาสชื่นชม รื่นรมย์แท้จริง [กัวราช่า] มา มาร่าเริงฤทัย เราอย่าปองหมองไหม้ เริงจิตใจทุกครา เรามีรักชื่นชีวา มีทุกอย่างงามตา สุดแต่จะหาใส่ใจ มีความสุขในฤทัย เป็นอื่นไปมิได้ นอกจากใจคิดคืน เรารู้การบันเทิง รู้ท่าร่าเริง อีกเชิงรักชื่น ความสุขวันและคืน รู้สุขยั่งยืน ชุ่มชื่นสัมพันธ์ อันความสุขที่หมายใจ ไม่ยากเย็นฉันใด เราเปิดใจรับมัน เรามีรักชื่นชีวัน มีทุกอย่างงามครัน เกิดเป็นสวรรค์ในอกเรา มัน - มันก็ใจคิดเอา จะดิ้นรนไหนเล่า อยู่ที่เราทุกคน มันสำคัญที่ใจ ทุกข์สุขอะไร ที่ใจของตน เราอย่ามัววกวน นึกสุขสุขดล ดั่งมนต์หัวใจ |