บ้านคนรักสุนทราภรณ์
สังคมของคนรักบทเพลงสุนทราภรณ์
ขออภัยที่ห้องบทเพลงมีปัญหาครับ
กำลังแก้ไขครับ
4 ก.ย. 2568
สังคมของคนรักบทเพลงสุนทราภรณ์
คำร้อง แก้ว อัจฉริยะกุล |
ทำนอง เวส สุนทรจามร |
ทางที่ต้องกลับของคนบั้นปลาย ก็คือความตายทุกรายด้วยกัน เศรษฐีก็ปานนั้น ยากจนก็เท่ากัน สุดทางดับขันธ์ด้วยกันทุกคน ละครของโลกวกวนเรื่อยไป บทบาทวาดไว้ฉันใดต้องทน เกิดแก่เจ็บตายว่ายวน เหมือนไม้ใกล้ฝั่ง ต่างคนนับวันจะโค่นหล่นรา * เกิดแล้วแคล้วตายเมื่อไหร่ ต่างเกิดมาใช้เวรกรรมหรอกหนา เกิดแล้วไม่แคล้วร่วงรา พรหมลิขิตนั้นคั่นมา ผูกดวงชะตาเพื่อนเอ๋ย รักดีรักชั่วรักตัว ต่างคน ต่างมีต่างจนทุกคนต่างเคย จดจำด้วยคำเปรียบเปรย มิควรท้อใจอยู่เลย ทุกคนลงเอยด้วยตาย (ซ้ำตั้งแต่ *) ** หมายเหตุ ** ต้นฉบับที่คุณมัณฑนาขับร้อง เกิดแล้วไม่แคล้วร่วงรา เที่ยวแรกร้องว่า ล่วงรา ส่วนเที่ยวที่สองร้องออกเสียงเป็น ร่วงลา ฉบับที่คุณรุ่งฤดีขับร้อง จะมีที่ร้องต่างไปอยู่สองแห่งคือ 1. หล่นรา เป็น หล่นไป 2. ร่วงรา เป็น ล่วงลา |