บ้านคนรักสุนทราภรณ์
สังคมของคนรักบทเพลงสุนทราภรณ์
30 ต.ค. 2568
สังคมของคนรักบทเพลงสุนทราภรณ์
|
คำร้อง แก้ว อัจฉริยะกุล |
ทำนอง เอื้อ สุนทรสนาน |
| ยามข้างแรมฟ้าหม่น ฉันมองเบื้องบนมืดมนฤทัย เพียงจะมองขวัญใจ มืดมัวทั่วไปเหมือนอะไรบังหน้า หวนถวิลอาวรณ์ถึงรักครั้งก่อนร้าวรอนวิญญา คิดอยู่ทุกเวลา ทุกคืนตื่นตาใฝ่หาอาลัย ครวญด้วยใจไคล้คลั่ง ฟ้ามัวเมฆบังก็ยังคิดไป ยามเมื่อลมพลิ้วไป พฤกษาแกว่งไกวตาเห็นไปเป็นเธอ โศกวิโยคทอดถอน รักคอยหลอกหลอนต้องนอนละเมอ โอ้อนาถหวาดเผลอ ฉันคอยแต่เธอหวังบำเรอรักใคร่ มองด้วยใจแสนเศร้า เห็นเพียงแต่เงาโศกเศร้าหัวใจ ยามหลับตาครั้งใดเห็นเธอร่ำไปยิ้มยวนใจระรื่น ครั้นเมื่อฉันลืมตา พบเธอตรงหน้าชักพาให้ชื่น เห็นยอดชู้มายืน นึกว่ากลับคืนต้องฝืนมองไป มองยิ่งมองเหมือนว่า เห็นเธอเข้ามาตื่นพาเร้าใจ พอเอื้อมมือคว้าไขว่ ลับเลือนวูบไปพาช้ำในวิญญา สิ้นสวาทไม่สม หัวใจขื่นขมต้องตรมน้ำตา เฝ้าแต่เพรียกเรียกหา ขอให้กลับมารักจะพาชู้ชื่น |