บ้านคนรักสุนทราภรณ์
สังคมของคนรักบทเพลงสุนทราภรณ์
5 ก.พ. 2568
ภาพลวงตา
บ้านคนรักสุนทราภรณ์ www.websuntaraporn.com
|
คำร้อง แก้ว อัจฉริยะกุล |
ทำนอง เอื้อ สุนทรสนาน |
| ยามข้างแรมฟ้าหม่น ฉันมองเบื้องบนมืดมนฤทัย เพียงจะมองขวัญใจ มืดมัวทั่วไปเหมือนอะไรบังหน้า หวนถวิลอาวรณ์ถึงรักครั้งก่อนร้าวรอนวิญญา คิดอยู่ทุกเวลา ทุกคืนตื่นตาใฝ่หาอาลัย ครวญด้วยใจไคล้คลั่ง ฟ้ามัวเมฆบังก็ยังคิดไป ยามเมื่อลมพลิ้วไป พฤกษาแกว่งไกวตาเห็นไปเป็นเธอ โศกวิโยคทอดถอน รักคอยหลอกหลอนต้องนอนละเมอ โอ้อนาถหวาดเผลอ ฉันคอยแต่เธอหวังบำเรอรักใคร่ มองด้วยใจแสนเศร้า เห็นเพียงแต่เงาโศกเศร้าหัวใจ ยามหลับตาครั้งใดเห็นเธอร่ำไปยิ้มยวนใจระรื่น ครั้นเมื่อฉันลืมตา พบเธอตรงหน้าชักพาให้ชื่น เห็นยอดชู้มายืน นึกว่ากลับคืนต้องฝืนมองไป มองยิ่งมองเหมือนว่า เห็นเธอเข้ามาตื่นพาเร้าใจ พอเอื้อมมือคว้าไขว่ ลับเลือนวูบไปพาช้ำในวิญญา สิ้นสวาทไม่สม หัวใจขื่นขมต้องตรมน้ำตา เฝ้าแต่เพรียกเรียกหา ขอให้กลับมารักจะพาชู้ชื่น |
ข้อมูลผู้ประพันธ์ทั้งคำร้องและทำนองล้วนได้มาจากการบอกกล่าว ข้อมูลอาจไม่ถูกต้องหรือคลาดเคลื่อน หากท่านพบว่าข้อมูลไม่ถูกต้อง โปรดแจ้งได้ที่ websuntaraporn@gmail.com หรือที่ นิมิตสววรค์
© "ครวญด้วยใจไคล้คลั่ง ฟ้ามัวเมฆบังก็ยังคิดไป"
น่าจะเป็น "ครวญด้วยใจเพ้อคลั่ง ..." นะครับ
ธานินทร์๙๙
© จากหนังสือชุดอนุรักษ์เสียงของมัณฑนา โมรากุล...//...เพลงนี้เก่ามากประมาณปี 2485 เป็นเพลง "สำเนียงฝรั่ง" อีกเพลงหนึ่งของยุคนั้น มัณฑนาร้องครั้งแรกเมื่อปรากฎกายบนเวทีโรงภาพยนตร์โอเดียน เมื่อครูเอื้อนำวงไปโชว์เป็นครั้งที่สอง ได้รับความสำเร็จอย่างงดงามเช่นเดียวกับการโชว์วงครั้งแรกที่เธอร้องเพลงกล่อมวนา เพลงนี้เนื้องร้องยาวเหยียด โดยเหตุที่จะต้องจบเพลงภายในสามนาที ทำให้ไม่มีเวลาแม้แต่จะสอดดนตรีคั่นระหว่างท่อนเพื่อให้คนร้องได้พักหายใจ จึงกลายเป็นเพลงที่ร้องยากมากอีกเพลงหนึ่ง แต่มัณฑนา ก็สามารถร้องถ่ายทอดอารมณ์ค่อนข้างเศร้าออกมาจนได้โดยไม่เสียลักษณะนุ่มนวลละเมียดละไมของเธอไปเลย
เอจุง
© ในหนังสือ "เบิกฟ้ามัณฑนา โมรากุล" ที่จัดพิมพ์บันทึกรายการเสวนาวิชาการเกี่ยวกับคุณมัณฑนา โมรากุล เมื่อปี ๒๕๔๖ มีข้อความที่คุณมัณฑนาเล่าให้ฟังว่า (น่าจะราวปี ๒๔๘๙) คุณมัณฑนาได้ร้องเพลง "ภาพลวงตา" นี้ หน้าพระที่นั่งพระเจ้าอยู่หัวรัชกาลที่ ๘ และสมเด็จพระราชชนนี (ขอเดาว่าสมเด็จพระอนุชาคือพระเจ้าอยู่หัวองค์ปัจจุบันน่าจะประทับอยู่ตรงนั้นด้วย) เมื่อร้องเสร็จในหลวงอานันท์จะพระราชทานรางวัล ปรากฏว่าทรงมีแต่หีบบุหรี่ จึงรับสั่งกับสมเด็จพระชนนีว่า มีแต่ของสำหรับผู้ชายคือหีบบุหรี่ ไม่ได้เตรียมของสำหรับผู้หญิงด้วย สมเด็จพระราชชนนีรับสั่งกลับไปว่า ไม่เป็นไรหรอก ใครๆ ก็อยากได้ของจากลูกทั้งนั้น ในหลวงรัชกาลที่ ๘ จึงโปรดฯ พระราชทานหีบบุหรี่ให้แก่คุณมัณฑนา เป็นรางวัลที่ร้องเพลง "ภาพลวงตา" ถวาย ซึ่งคุณมัณฑนายังรู้สึกซาบซึ้งในพระมหากรุณาธิคุณจนทุกวันนี้
ยามเช้า
เชิญส่งเกร็ดเกี่ยวกับเพลงภาพลวงตา