บ้านคนรักสุนทราภรณ์
สังคมของคนรักบทเพลงสุนทราภรณ์
5 ก.พ. 2568
สังคมของคนรักบทเพลงสุนทราภรณ์
คำร้อง แก้ว อัจฉริยะกุล |
ทำนอง เอื้อ สุนทรสนาน |
ยามเมื่อฝนตั้งเค้าเหมือนดังเราตั้งใจ ยามนภามืดมัวสลัวไป ในฤทัยมืดมน ยามเมื่อแหงนมองฟ้าเห็นเมฆาเบื้องบน เมฆนั้นเคลื่อนเลื่อนลอยเวียนวน มองเสียจนลืมตัว ฟ้ายามพยับโพยมไปดั่งใจเรามืดมัว จิตฉันพันพัวลืมตัวภวังค์ยังเฝ้าคอย ยามเมฆน้อยลอยฟ้าเหมือนอุราล่องลอย ใจคะนึงเฝ้าคอยเลื่อนลอยถึงเธอมองเหม่อไป ยามเมฆฝนฉ่ำฟ้า เหมือนดังข้าฉ่ำใจ ยามพระพายรำเพยเชยไป เย็นฤทัยข้าน้อย ยามเมฆฝนต่ำฟ้า เหมือนตัวข้าต่ำต้อย เฝ้าละเมอพันพัวมัวคอย ใจนั้นลอยถึงเธอ รัก โอเราพะว้าพะวังใจหทัยเราเฝ้าเผลอ หากฉันพลันเจอ คงเพ้อรำพันกันร่ำไป ยามเมื่อฝนเบิกฟ้า รักก็มาเบิกใจ แต่ฉันคอยเมื่อไร จิตใจหวังปองก็ต้องตรม |