บ้านคนรักสุนทราภรณ์
สังคมของคนรักบทเพลงสุนทราภรณ์
ขออภัยที่ห้องบทเพลงมีปัญหาครับ
กำลังแก้ไขครับ
1 ก.ย. 2568
สังคมของคนรักบทเพลงสุนทราภรณ์
คำร้อง ล้วน ควันธรรม |
ทำนอง ล้วน ควันธรรม |
เย็นเกือบจะค่ำ ตะวันต่ำจวนสนธยา แดดอ่อนผ่อนแสงมา สุริยาจวนอัสดง สายลมโชยเฉื่อยพัดเรื่อยๆหอมกลิ่นกาหลง แดดอ่อนผ่อนแสงลง จวนอัสดงลับแล้วรอนๆ * ภุมรินบินเวียนวงโผลงคลุกเคล้าเกสร หวี่หวู่หมู่ภมรเคล้าเกษรจนหล่นลา เย็นเกือบจะค่ำตะวันต่ำจวนสนธยา แดดอ่อนผ่อนแสงมา สุริยาลับแล้วรอนๆ (ร้องซ้ำตั้งแต่ *) (แสงสุริยาสิ้นกลางถิ่นไพรพฤกษ์ในพง แว่วแต่หมู่นกดงซึ่งยังคงคอยคู่ชู้เคียง เสียงหมู่นกกาแจ้วเพียงแว่วๆเหมือนขับกล่อมเสียง แผ่วผ่าวกล่าวสำเนียงบอกกันเพียงถ้อยคำรำพัน โดดเดี่ยวเพียงผู้เดียวในไพรหัวใจอ้างว้างทุกวัน ขาดคู่อยู่ชิดกันพร่ำรำพันเพ้อไปไม่เจอ ฉันขาดคู่ชื่นคอยตื่นตาหลงละเมอ โชคช่วยอาจจะพบเธอเฝ้าละเมอหาเธอคนเดียว) หมายเหตุ.. - ที่มีฟังอยู่ ไม่มีสองท่อนที่วงเล็บไว้ - ตอนจบเที่ยวซ้ำ ..รอนๆ ร้องขึ้นเสียงสูง (นิมิตสวรรค์) |