บ้านคนรักสุนทราภรณ์
สังคมของคนรักบทเพลงสุนทราภรณ์
	4 พ.ย. 2568
									
								สังคมของคนรักบทเพลงสุนทราภรณ์
| 
            
               คำร้อง พร พิรุณ | 
       ทำนอง เวส | 
| เพลินอยู่เดียวยามค่ำย่ำสนธยา(ฮํม)  แหงนมองดูฟากฟ้าดาราเกลื่อนไป(ฮัม) แวววับวะวับวาวระยับพราวพร่างพราย ดูระยิบประกายเลื่อมลายลิบลับไปไกลสุดตา เย็นพระพายโบกโบยเบาๆ คลายร้อนผ่อนเศร้าผ่อนความเงียบเหงาในวิญญาณ์ ลมพลิ้ววาบหวิวโชยพร่างพลิ้วโรยเรื่อยมา เย็นเยือกทรวงสยิวอุรา ยังมิพาโศกบรรเทา (ดนตรี) เห็นฟากฟ้าสกาวด้วยดาวนับพัน(ฮัม) แล้วทำไมเล่าฉันคืนวันเปลี่ยวเปล่า(ฮัม) ลองพิศช่วยพิศเพ่งประกายเปล่งหน่อยดาว คนรักฉันไม่รู้ข่าวคราว ลับแม้เงาไปแห่งใด ลมจ๋าลมช่วยนำวาจา บอกเขาเถิดว่าอย่ารอช้ามาไวๆ ลืมรักไม่รักแน่ก็ตามแต่เถิดใจ เพียงเขาเวทนาใช่ไหม คงเห็นใจกลับคืนมา  |