บ้านคนรักสุนทราภรณ์
สังคมของคนรักบทเพลงสุนทราภรณ์
5 ก.พ. 2568
กลางดึก
บ้านคนรักสุนทราภรณ์ www.websuntaraporn.com
| เยือกเย็นน้ำค้างกลางดึก ให้รู้สึกหนาวใจ หนาวเหน็บฤทัย หนาวสั่นอยู่ในอารมณ์ แสงเดือนเลื่อนลับเลยไป สายลมยิ่งพัดพาให้หัวใจข้าร้าวระบม เพราะเธอให้คอยฉันจึงต้องคอยซมตรม คอยรักให้มาสุขสม ภิรมย์ไม่จาง คอยคอยไฉนไม่มา สัญญาว่าจะไม่เลิกร้าง โกรธเคืองอะไรถึงหักหัวใจลืมฉัน ลืมคืนลืมวันคิดตัดสำพันธ์ ลืมรักร่วมใจ ยิ่งคอยก็ยิ่งหายจะร้ายหรือดี แสนห่วงยอดดวงชีวี คอยรักอยู่ป่านฉะนี้ แล้วไยไม่มา ดวงใจฉันจึงไห้หวน ฉันครวญคอยรักที่แรมรา โอ้ผิดสิ่งใดหนอจึงหลอกให้คอยเก้อ เฝ้าคอยแต่เธอ ละเมอห่วงคอยให้รักกลับคืน สุดทนด้วยลมหนาว สุดร้าวหนาวกายสะอื้น หลงคอยอยู่จนค่อนคืน แม้นรักพี่ไม่ยั่งยืนน้องคงเศร้าเอย |
ข้อมูลผู้ประพันธ์ทั้งคำร้องและทำนองล้วนได้มาจากการบอกกล่าว ข้อมูลอาจไม่ถูกต้องหรือคลาดเคลื่อน หากท่านพบว่าข้อมูลไม่ถูกต้อง โปรดแจ้งได้ที่ websuntaraporn@gmail.com หรือที่ นิมิตสววรค์
© ทำนอง ครูเวส สุนทรจามร
วรวิทย์
© ทำนองเพลงจากเพลงไทยเดิมชื่อ "เพลงแขกขาว" 2 ชั้น (ท่อนที่1 ต่อท่อนที่2) เพลงนี้คุณวรนุช อารีย์ ร้องกับดนตรีไทยล้วนๆ ทั้งเพลง แบบเนื้อเต็ม ไพเราะมาก
คนสมุทรสงคราม
© เพลงนี้ ทำนองเดียวกับอิเหนารำพึงของ คุณชรินทร์ นันทนาคร หากแต่ครูแจ๋ว สง่า อารัมภีร ได้ปรับให้ทำนองกระชับขึ้นมา
ศศิธรารัตน์
เชิญส่งเกร็ดเกี่ยวกับเพลงกลางดึก