บ้านคนรักสุนทราภรณ์
สังคมของคนรักบทเพลงสุนทราภรณ์
5 ก.พ. 2568
สังคมของคนรักบทเพลงสุนทราภรณ์
คำร้อง ศรีสวัสดิ์ พิจิตรวรการ |
ทำนอง เอื้อ สุนทรสนาน |
สวาทสวรรค์อันหวานชื่น พรายพรมพร่างพื้นชื้นเย็นไปทั่ว ดวงเดือนแดงแฝงแสงสลัว ฉาดฉายมุมชั่วย้อมยั่วให้ฝัน ลุมพินีคืนนี้ทรามโทรมคล้ายอารามร้างตามวัดนั่น คืนนี้คืนนั้นผิดกัน โถมันเปลี่ยวตาพาพลั่นรัญจวนใจ ดูเขาคลอกันแล้วมันตันใจ โ ลกทิ้งฉันไว้ร้างและไร้คุณค่า (หมู่หญิง) ดูเขาคลอกันแล้วมันตันใจ โลกทิ้งฉันไว้ร้างและไร้คุณค่า ลุมพินีไม่มีแล้วสวรรค์ ไม่มีทุกสิ่งอันแม้ฝันอันโสภา มีแต่เงากับเราซบเซาเฝ้าหา อนาจจิตนิจจาดินฟ้าเหมือนฟ้าชาน่าตาย ลุมพินีไม่มีแล้วแก้วขวัญ ไม่มีแสงสุพรรณของจันทร์อันพริ้มพราย มีแต่เพลงประเลงรักเลวรำร้าย เป่าถอดถ่ายร่ายรำนำคล้ายนิยายรักปนเศร้า ความรักเอยความรักอยู่ไหน ฉันพร่ำเรียกไปในโลกไร้ร้างเรา มันไม่มีไม่มาซักทีหรือเล่า รักแม้เข้ากับเงา เช้าเข้าจะเคล้ารัญจวน ลุมพินีไม่มีรักให้ฉัน แต่มีร้างให้มันนิรันดร์กันแสงครวญ โอยปวดใจปวดไปทั้งใจให้หวน อยากจะฝากซากความกำศรวลไว้ในสวนลุมพินี |