บ้านคนรักสุนทราภรณ์
สังคมของคนรักบทเพลงสุนทราภรณ์
5 ก.พ. 2568
สังคมของคนรักบทเพลงสุนทราภรณ์
คำร้อง สุรัฐ พุกกะเวส |
ทำนอง เอื้อ สุนทรสนาน |
ค่ำคืนเดือนเด่นแสงเพ็ญส่องฟ้า พร่างพราวเร้าตานภาไกล งามระยับจับใจ แสงส่องผ่องใสชวนให้มอง หากเป็นคนที่เขามีคู่หวัง ได้แลเห็นดังเราหวังปอง คงเพลิดเพลินลำยอง เขาคงจะต้องชื่นชม ดาวเรียงเคียงเดือนล้อมรอบดูเหมือน กลัวเดือนดวงนั้นจะข่ม หวิว ๆ อารมณ์เปรียบเราก็สม ที่ตรมด้วยรักร้างไป ได้ชมจันทร์เจ้าแล้วยิ่งช้ำ ต้องครวญน้ำคำระกำใจ มองด้วยพรั่นหวั่นไหว คิดถึงความในของเรา ใครวอนและพร่ำน้ำคำว่ารัก แต่เกรงเขานักจักเคืองเอา กลัวไม่กล้าบอกเขา จึงต้องอับเฉาอยู่เรื่อยมา เพลิงรักนั้นไหม้หัวใจขื่นขม ต้องทนระทมตรมน้ำตา นี่เพราะรักหนักหนา จึงช้ำวิญญาเดียวดาย รักเอยเคยปองต้องหม่นหมอง มีเจ้าของหรือจึงหน่าย เหลือถอนคลอนคลายด้วยใจมุ่งหมาย แม้จะสลายหายไป นี่แหละรักด้วยน้ำใจให้เห็น ว่ารักฉันเป็นเช่นใด ทนอัดอั้นตันใจ ร้อนแรงดังไฟสุมเอย |