บ้านคนรักสุนทราภรณ์
สังคมของคนรักบทเพลงสุนทราภรณ์
5 ก.พ. 2568
สังคมของคนรักบทเพลงสุนทราภรณ์
คำร้อง สุนทรียา ณ เวียงกาญจน์ |
ทำนอง เวส สุนทรจามร |
รักกันนั้นเป็นสิ่งงาม หวานยามเมื่อรักสลักชีวี สวยงามทั่วไปทุกที่ ชีวิตมีความหมายอเนกอนันต์ รักงามพิลาศอย่างไร แม้ให้ความหลงเข้ามาพัวพัน ผลเป็นอย่างไรหรือนั่น ต่างเห็นกันรักนั้นก็หมดราคา (*) ไร้เหตุผลกลับสู้ทนไปได้ หลงงมงายกลับกลายเป็นตัณหา เหมือนปีศาจร้ายบังตา ร้างราสุขขาไม่ฟังอีร้าไม่ค่าอีรม รักแท้นั้นงามเลิศลอย แม้คอยใคร่ครวญที่เหมาะที่สม รักได้อย่าให้หลงข่ม ค่านิยมรักนั้นไม่อาจประมาณ ซ้ำตั้งแต่ (*) อีกครั้ง |