บ้านคนรักสุนทราภรณ์
สังคมของคนรักบทเพลงสุนทราภรณ์
5 ก.พ. 2568
สังคมของคนรักบทเพลงสุนทราภรณ์
คำร้อง แก้ว อัจฉริยะกุล |
ทำนอง เอื้อ สุนทรสนาน |
สายลมพลิ้วผ่านสายธารพลิ้วไหว สายธารเป็นสื่อใจสายสื่อฤทัยเสน่หา พี่พาน้องน้อยลงเรือเคลื่อนคล้อยธารา ธารสวาทรักชักพาเร้าอุรารักใคร่ ยิ้มเอยยิ้มเจ้าเร้าใจรัญจวน ยิ้มเตือนสวาทชวนยิ้มเจ้าเย้ายวนยั่วใจ พี่มองแววตาเห็นแววสัญญารักให้ ยิ้มทรามเชยเปิดเผยดวงใจชัดแจ่มใสหนักหนา โอ้น้องและพี่ล่องลอยนทีสวรรค์ ห้วงรักในฝันสองเราเสกสรรค์ขึ้นมา ใต้ธารสดใสรับเงาเจ้าไว้งามตา แสนผูกพันกระสันอุราโอ้ขวัญตาเสน่หาอาลัย สายธารนั้นนิ่งทุกสิ่งตราตรึง หัวใจพี่เอ็ดอึงเพราะว่ารักตรึงหทัย ห้วงธารวารีใสเย็นฉะนี้ตรึงใจ แม้พี่หยั่งรักทรามวัยคิดว่าใสเย็นกว่าธาร |