บ้านคนรักสุนทราภรณ์
สังคมของคนรักบทเพลงสุนทราภรณ์
5 ก.พ. 2568
สังคมของคนรักบทเพลงสุนทราภรณ์
คำร้อง พรพิรุณ |
ทำนอง เวส สุนทรจามร |
สิ้นรักสิ้นหวังหัวใจเจียนคลั่งต้องนั่งเสียดาย ทุกอย่างมันสายแพ้เล่ห์เหลี่ยมชายอับอายหนักหนา เชื่อลิ้นหลอกลวงน้ำตาต้องร่วงเจ็บทรวงทุกครา ช้ำชอกอุราพิษเสน่หาฆ่าฉันทุกวัน เหมือนบาปที่เคยกระทำซ้ำติดพัน คอยย้ำจิตฉันให้จาบัลย์เรื่อยไป เจ็บเหลือจะจำร้องไห้ครวญคร่ำนี่กรรมหรือไร เขาตัดสวาทไปถึงเจ็บแค่ไหนหักใจมิลง เฝ้าคิดคร่ำครวญหัวใจปั่นป่วน รัญจวนพะวงฝังจิตลุ่มหลง รักหนึ่งมันคงซื่อตรงเสมอ เจ็บช้ำเท่าไรก็ยังทนได้แปลกใจนะเออ หลงเสน่ห์เธอ ฝังจิตพร่ำเพ้อแต่เธอร่ำไป หวังว่าสักวันเธอคงเห็นจิตใจ คงหวนเยื่อใยคิดรักใคร่เมตตา ยิ่งคิดหักใจเหมือนยิ่งพาให้ ปักใจทุกคราพิษเสน่หา ฝังจิตติดตราศรัทธามิจาง |