บ้านคนรักสุนทราภรณ์
สังคมของคนรักบทเพลงสุนทราภรณ์
5 ก.พ. 2568
สังคมของคนรักบทเพลงสุนทราภรณ์
ถิ่นสราญตระการดั่งฝัน เปรียบปานวิมานลอยหลั่นนั้นคือถิ่นแห่งเราวิไล โอ้ทิวทัศน์งามตื่นใจ ดุจเทพสรรค์สร้างไว้ให้ งามสดใสไม่มีสร่าง อบอวลไว้ด้วยไอกลิ่นรัก ผูกพันเขียวเหลืองตระหนัก รักคงมั่นไม่มีรู้จาง โอบเราไว้ไม่อ้างว้าง เนิ่นนานขวัญยังสร่าง มิเลือนรางครั้งเคยอยู่ ธรรมะ จารี สุขัง เสติ น้อมนำให้ประพฤติธรรมเชิดชู คงพาให้เราเป็นสุขทุกผู้ ผองชาวครูย่อมจารึกใจ แม่พิมพ์งามเพียบความรอบรู้ ภาระทั้งมวลของครูรู้กันอยู่หนักแท้ฉันใด เมื่อเป็นครูย่อมสุขใจ ทุ่มเททั้งชีวิตให้มวลเด็กไทยได้วิชา |