บ้านคนรักสุนทราภรณ์
สังคมของคนรักบทเพลงสุนทราภรณ์
5 ก.พ. 2568
สังคมของคนรักบทเพลงสุนทราภรณ์
คำร้อง แก้ว อัจฉริยะกุล |
ทำนอง เวส สุนทรจามร |
เมื่อลมพัดสายลมนั้นเย็น สุดจะเว้นคะนึงถึงเธอ เคยพลอดเคยพร่ำ ฝากรำพันด้วยกันเสมอ ต่างฝากรักฝากใจให้กัน ต่างรำพันต่างสัญญาไว้ ว่าจะไม่ลืม สองเรานั้นปลื้มอิ่มเอมใจ แต่เดี๋ยวนี้ความรักนั้นจืดจาง ช่างมาร้างเหห่างไปได้ เราเฝ้าคิดคะนึงถึงเธอ เราเฝ้าเพ้อละเมอฝันใฝ่ ใจหนอใจช่างไม่เลือน ในยามนี้หัวใจฉันเศร้า ความรักเร้าใจไม่คลายเคลื่อน ยังติดใจเตือน ไม่มีวันจะพลันสลาย ใจฉันช้ำระกำเพราะเธอ ดูหรือเธอช่างมาแหนงหน่าย เธอช่างกระไร แหนงรักง่ายหน่ายรักพลัน หวานฉ่ำนักคำที่ฝากไว้ จับหัวใจแนบสนิทตรึงจิตฉัน ใจเธอหนอช่างลืมรักง่าย ส่วนหัวใจฉันยังหมายมั่น คำสัญญาฉันไม่ลืม |