บ้านคนรักสุนทราภรณ์
สังคมของคนรักบทเพลงสุนทราภรณ์
5 ก.พ. 2568
สังคมของคนรักบทเพลงสุนทราภรณ์
คำร้อง ศยาม |
ทำนอง เอื้อ สุนทรสนาน |
จากกันไปไม่นานรักกลับร้าวรานชวดชม สุดเปลี่ยวเปล่าเศร้าตรมเหลือข่มเมื่อเธอแรมรา อยากปรามห้ามหวงฤทัยมิให้ห่วงใยไห้หวนครวญหา ถ้าทำให้ทุกข์คลาดคลาหายตรมอุราไปดั่งปอง แต่ยิ่งปรามขวัญยิ่งร่ำไห้โหยหา เหมือนดังว่าแกล้งพาฤทัยนั้นให้หม่นหมอง ใจจริงสุดระกำแต่ฝืนแสร้งทำลำพอง ความหมองไหม้เคียงครองเหนือใจทุกห้องตราตรึง แค่เพียงกาลผ่านไปซึ้งแก่หัวใจใฝ่จำ ดวงใจเธอกร้านดำแม้เสี้ยวแห่งความคิดถึง ไม่เคยมีไว้ให้ใครแม้เพียงเยื่อใยจะเหลือให้ซึ้ง เจ็บทรวงดังศรเสียบตรึงพิษมันดูดดึงเจียนสิ้นใจ หากเป็นของแม้จำต้องซื้อหา ฉันไม่ไขว่คว้ารักคนล้นค่ามาไว้ ราคาค่าน้ำใจเธอนั้นช่างแพงเกินไป เกินฉันใฝ่ใจพึงแม้จะลดครึ่งราคา |