บ้านคนรักสุนทราภรณ์
สังคมของคนรักบทเพลงสุนทราภรณ์
5 ก.พ. 2568
สุดเสียงสั่ง
บ้านคนรักสุนทราภรณ์ www.websuntaraporn.com
|
คำร้อง แก้ว อัจฉริยะกุล |
ทำนอง เวส สุนทรจามร |
| ฉันมองดูเดือน เห็นลอยคล้อยเคลื่อนเตือนหัวใจให้เหงา หวนคิดความเก่า แล้วมองจันทร์เจ้าเหมือนรักเราแรมไกล ก่อนเธอและฉันบรรเลง ฝากเสียงเพลงเพลินใจ ฝากน้ำคำจำได้ เคยชื่นฤทัยหารักใดมาเปรียบปาน รักเคยชุ่มฉ่ำ เสียงเพลงที่พร่ำเป็นเหมือนคำสวาทหวาน รักเอ๋ยเคยผ่าน เหมือนดังวิมานที่ร้าวรานทลายไป เสียงเพลงยังแว่ว เสียงเธอเจื้อยแจ้วแว่วเสียงยังแจ่มใส ฉันยังฝันใฝ่ เพราะลืมไม่ได้พาฤทัยหมองหม่น ชาติก่อนเรานี้มีกรรม ชาตินี้จำต้องทน ชอกช้ำดวงกมล จำอดจำทนไม่รู้จะบ่นกับใคร ฉันจึงร้องเพลง เสียงดังวังเวงให้เสียงเพลงปลอบใจ เสียงเพลงบอกให้ ถึงความในใจบอกรักไว้ในเพลง |
ข้อมูลผู้ประพันธ์ทั้งคำร้องและทำนองล้วนได้มาจากการบอกกล่าว ข้อมูลอาจไม่ถูกต้องหรือคลาดเคลื่อน หากท่านพบว่าข้อมูลไม่ถูกต้อง โปรดแจ้งได้ที่ websuntaraporn@gmail.com หรือที่ นิมิตสววรค์
1. เพลงของคณะศิษย์จามร
2. คุณมัณฑนา โมรากุล เล่าว่า "เพลงนี้เป็นเพลงร้องไปเรื่อย ๆ ไม่มีอะไรเก๋ เป็นเพลงที่เกิดขึ้นสมัยร้องกับสถานีวิทยุศาลาแดง ไม่ได้บันทึกเสียง เป็นเพลงที่ไม่สู้จะแพร่หลายนัก คุณสุปาณี พุกสมบุญ เคยร้องออกอากาศ ในรายการวิทยุที่ออกอากาศประจำในสมัยหลังสงครามเลิกใหม่ ๆ"
เทพกร บวรศิลป์
© เป็นเพลงที่ร้องออกอากาศครั้งแรกโดยคุณจรี โมรากุล (หรือคุณมัณฑนา โมรากุล) เมื่อวันที่ 18 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2484 ต่อมาได้มีการนำมาออกอากาศอีกหลายครั้ง และคุณสุปาณี พุกสมบุญได้บันทึกเสียงโดยคุณครูสริ ยงยุทธ เล่นเปียโน (ข้อมูลจากรายการเพื่อนฝัน โดยคุณจารุลินทร์ มุสิกพงษ์)
ฟังจากแผ่นครั่ง ยังมีเนื้อเพลงอีก 3 ท่อน..กำลังพยายามแกะอยู่ค่ะ
กาญจนา
© แก้ไข...บันทัดสุดท้าย..ถึงความในใจฝากรักไว้ในเพลง
เนื้อเพลงที่เหลือได้พบในหนังสือรวมเพลง นำมาเติมให้นะคะ...
นึกถึงความก่อนหัวใจรอนๆ รอนรักเพียงเสน่ห์หวัง
น้ำตาเธอหลั่งเสียงเครือเมื่อสั่ง ตัวฉันยังจำได้
โอ้กรรมมาย้อนซ่อนกรรม ให้ฉันทำกระไร
ยามคิดหวนชวนให้ยังสุดอาลัย ร้าวหัวใจยังโศกตรม
แม้บุญหนุนส่งสมดังจำนง ความรักคงจะสม
พ้นความระทมสมในอารมณ์ ความระทมคงคลาย
กาญจนา
© เจอที่ผิดอีก 2 ที่ค่ะ...
นึกถึงความก่อนหัวใจรอนๆวอนรักเพียงเสน่ห์หวัง...
โอ้กรรมมาย้อนซ่อนกรรม ให้ฉันทำอะไร
กาญจนา
เชิญส่งเกร็ดเกี่ยวกับเพลงสุดเสียงสั่ง