บ้านคนรักสุนทราภรณ์
สังคมของคนรักบทเพลงสุนทราภรณ์
5 ก.พ. 2568
สังคมของคนรักบทเพลงสุนทราภรณ์
คำร้อง พระเจ้าวรวงศ์เธอพระองค์เจ้าจักรพันธ์เพ็ญศิริ |
ทำนอง พระเจ้าวรวงศ์เธอพระองค์เจ้าจักรพันธ์เพ็ญศิริ |
แสนสุขสบายสายลมสายลมช่างโชยชาย เสียงคลื่นลมพัดซัดทรายซัดทรายชายหาดงาม แสงแดดเวลาสายัณห์ตะวันเรืองแสงอร่าม สดสีครามน่านน้ำยามเย็น เห็นหมู่ปักษาผาบินหากินเช้าจนค่ำ ตัวหน้าพานำฝูงนำฝูงตามไม่ตื่นเต้น เห็นหมู่เรือใบฉายใบกางใบใหญ่น้อยลอยเด่น ลิ่วลมเย็นไม่เว้นไม่วาย หาดทรายเหยียดยาวหาดทรายขาวพราวในตา ช่างพาให้เพลินจะเดินหรือเล่น ลมพัดเย็นสบายดูสวยจริงหญิงชายฉาย แสงแดดโรยแรงแสงเดือนแสงดาวพราวส่องแสง แสงเรื่อแรงเรืองเหลืองแดงแสงแสงสะพรั่งพราย ดูเพลิดเพลินจริงหญิงชาย ต่างฝ่ายฝากรักรำพันรักมั่นไม่หมายหน่ายไป เหงาจากมานานหวานใจหวานใจห่างไกลกัน หวนให้คะนึงถึงวันพบกันยามห่างไกล คิดยิ่งอาวรณ์ร้อนรนจำทนจนพบกันใหม่ ยอดหัวใจใฝ่ฝันวันคืน เห็นหนุ่มกับสาวเขาเพลินเขาเดินเล่นเป็นคู่ มาเทียบกับเราเขาดูเหมือนดูยิ่งเริงรื่น เหินห่างกันไกลแสนไกลกลัวใจกลับร้ายกลายอื่น นั่งเดินยืนสุดเหงาเศร้าใจ หาดทรายเหยียดยาวหาดทรายขาวพราวในตา ช่างพาให้เพลินจะเดินหรือเล่น ลมพัดเย็นกระไรแต่ยังขาดดวงใจไป แม้ว่าเรามาหากันพบกันจะแจ่มใส หวังว่าจะชวนขวัญใจนั้นไปในหาดทราย ควงคู่กันเพลินเดินไกล ต่างฝ่ายฝากรักรำพันรักมั่นไม่หมายหน่ายไป |