บ้านคนรักสุนทราภรณ์
สังคมของคนรักบทเพลงสุนทราภรณ์
5 ก.พ. 2568
สังคมของคนรักบทเพลงสุนทราภรณ์
คำร้อง สมศักดิ์ เทพานนท์ |
ทำนอง เอื้อ สุนทรสนาน |
(สร้อย) พระจันทร์เจ้าเอย พระจันทร์เจ้าเอยช่างงามตา ยามเมฆบังแสงดวงจันทราแสงดาวส่องมารำไร เราต่างเดินแสนเพลินชมไพรล้วนมีสุขใจจริงเอย หญิง) เขาว่ากระต่ายอยู่ในดวงจันทร์นั้นจริงอย่างไร ชาย) น้องน้องจงเพ่งไปมันอยู่ภายในในแจ่มจันทร์ หญิง) ไยกระต่ายใจจริงรักรักจริงไม่หวาดไม่หวั่น ชาย) เปรียบดังเรารักจริงต่อกันแม้นสุขทุกข์บั่นฝ่าฟันไป ซ้ำ (สร้อย) (*) หญิง) หอมจริงมาลีดอกเอยราตรีนี้งามน่าชม ชาย) มะน้องมาเสียบผม พี่จะดอมดมชมชื่นใจ หญิง) สองเราเที่ยวกันเพลินเลาะลัดเดินเพลินชมพฤกษ์ไพร ชาย) นั่นแน่ะงู หญิง) อุ๊ย (รอบที่สองเปลี่ยนเป็น ว๊าย) ชาย) กลัวอะไรขอกอดเธอให้ชื่นใจเอย ซ้ำ (สร้อย) (**) หญิง) น้องเราชวนกันออกเดินต่างคนแสนเพลินสุขใจ ชาย) เดี๋ยวเดี๋ยวเธอจากไปชักหวาดหวั่นใจไพรมันเงียบเหงา หญิง) กลัวตัวสั่นไปใยไหนไหนใจเธออยู่หรือเปล่า ชาย) โน่นแน่ะงู เดี๋ยวโดนกัดเอา หญิง) ใช้ลูกไม้เก่าอดชมเชย ซ้ำ (สร้อย) (ซ้ำ * และ ** ใหม่อีกครั้งหนึ่ง) |