บ้านคนรักสุนทราภรณ์
สังคมของคนรักบทเพลงสุนทราภรณ์
5 ก.พ. 2568
รำวงชาวทะเล
บ้านคนรักสุนทราภรณ์ www.websuntaraporn.com
|
คำร้อง มจ.จักรพันธ์เพ็ญศิริ จักรพันธ์ |
ทำนอง มจ.จักรพันธ์เพ็ญศิริ จักรพันธ์ |
| (พร้อม) ร่อนเร่ไปกลางทะเล เฮ้เฮเฮเฮเห่เฮ เที่ยวเตร่ไปกลางทะเล เฮ้เฮเฮเฮเห่เฮ หมู่ ช. เช้าฮาเย็นเฮกันกลางทะเล หมู่ ญ. เช้าฮาเย็นเฮเราชาวทะเล (พร้อม) วันละเท กลางทะเล เฮ้เฮเฮเห่เฮเฮ้ หมู่ ช. ในท้องทะเล ล้วนสัตว์ปูปลา (รับ) หมู่ ช. เที่ยวเสาะหาหากันทุกถิ่น (รับ) หมู่ ช.ทะเลทำเลทรัพย์สิน (หมู่ ญ. ชะ) หมู่ ญ. เต่ากระปูปลาแลหิน (หมู่ ช. ชะ) (พร้อม) ออกไปหากิน ไปกันทั่วถิ่นกลางทะเล (สร้อย) ร่อนเร่ไปกลางทะเล เช้าฮาเย็นเฮกันกลางทะเล ช. ชีวิตทะเลว้าเหว่จริง ๆ (รับ) ช. ขาดผู้หญิงไว้อิงแนบข้าง(รับ) ช. ทะเลทำเลอ้างว้าง (หมู่ ญ. ชะ) ช. หงุดหงิดอับจนหม่นหมาง (หมู่ ญ. ชะ) ช. ไม่มีน้องนาง ไปควงเคียงข้างที่กลางทะเล (สร้อย) ญ. ชีวิตชาวเรือฉันเบื่อจริง ๆ (รับ) ญ. เกิดเป็นหญิงเขาทิ้งไปได้ (รับ) ญ. ร่อนเร่ทะเลทิศไหน (หมู่ ช. ชะ) ญ. หวั่นจิตพะวงสงสัย (หมู่ ช. ชะ) ญ. ที่จริงเขาทิ้งไป คงมีคนใหม่กลางทะเล (สร้อย) [ช. ผู้หญิงไม่มีเหงานี่กระไร (รับ) ช. วินิจฉัยดูซิเล่า (รับ) ช. ทะเลทำเลหงอยเหงา (หมู่ ญ. ชะ) ช. เจอะใหม่คงได้แก้เหงา (หมู่ ญ. ชะ) ช. ไม่เจอเสียแล้วเรา กลับมาเจอคนเก่าที่ริมทะเล (สร้อย)] ญ. นิสัยผู้ชายฉันหน่ายจริง ๆ (รับ) ญ. หลอกผู้หญิงเหมือนลิงหลอกเจ้า (รับ) ญ. พูดพร่ำว่าดำเป็นขาว (หมู่ ช. ชะ) ญ. หลบหลีกปลีกตัวตามสาว (หมู่ ช. ชะ) ญ. ผู้ชายลูกไม้พราว พอไปไกลอ่าวก็คงโลเล (สร้อย)] ช. ไปหากินมาน้องว่าไม่ดี (รับ) ช. ว่าพี่นี้ไปมีคนใหม่ (รับ) ช. ทะเลทำเลน้ำใส (หมู่ ญ. ชะ) ช. ใหม่ ๆ มีดีที่ไหน (หมู่ ญ. ชะ) ช. เตร่จนหนาวใจ เรามาเจอกันใหม่ จำเจ จำเจ (สร้อย) ญ. ทุกครั้งอำลานึกว่าเศร้าใจ (รับ) ญ. กลับสดใสหัวใจกระหยิ่ม (รับ) ญ. เก่า ๆ คงเป็นสนิม (หมู่ ช. ชะ) ญ. ใหม่กว่าหน้าตาจุ๋มจิ๋ม (หมู่ ช. ชะ) ญ. เร่เรือจนเหลือชิม ยังมาทำกรุ้มกริ่ม โมเม โมเม (สร้อย) หมู่ ช. อันแท้ที่จริงล้วนคู่ทำกิน (รับ) หมู่ ช. เสาะทรัพย์สินหากินกันเข้า (รับ) หมู่ ช. ถิ่นบกทะเลไม่เหงา (ญ. ชะ) หมู่ ญ. ใหม่ ๆ มันเป็นของเขา (ช. ชะ) หมู่ ช. เก่าเป็นของเรา (พร้อม) เราไทยใหม่เก่า เราก็ชาวทะเล (สร้อย) |
ข้อมูลผู้ประพันธ์ทั้งคำร้องและทำนองล้วนได้มาจากการบอกกล่าว ข้อมูลอาจไม่ถูกต้องหรือคลาดเคลื่อน หากท่านพบว่าข้อมูลไม่ถูกต้อง โปรดแจ้งได้ที่ websuntaraporn@gmail.com หรือที่ นิมิตสววรค์
© ขณะนี้ถูกนำมาร้องใหม่โดย ที่ม แกรมมี่โกล์ด
สุนทรีย์บรรเลง
© ฟังเพลงได้จากไหน(ในเว็ปนี้)
ขวัญ
© ท่านผู้แต่งทั้งทำนองและเนื้อร้อง และคณะผู้ขับร้องนักดนตรี
มีความสมบูรณ์ไม่มีที่ติ
ฟังทีไรได้บรรยากาศและสนุกปนเศร้าในชีวิตของชาวทะเล
คนอยู่ภูเก็ต
© เชิญฟังเพลงได้จากหน้าต่าง สุนทราภรณ์ online ถ้าโชคดีก็จะได้ฟัง และเปิดหน้าต่างบทเพลงแล้วร้องตาม สะใจคนรักสุนทราภรณ์
ครูน้อง
© บันทึกเสียงราวปีพ.ศ.๒๔๙๓
เป็นเสียงครูเอื้อ คุณวินัย คุณชวลีย์ คุณสุปราณี นำหมู่ครับ
การ์ฟิลด์
© ขอฟัง
สนอง
© ขับร้องใหม่โดย
วินัย - ชวลีย์
สมศักดิ์ - วรนุช
เลิศ - ศรีสุดา
การ์ฟิลด์
© ต้นฉบับที่ร้องบันทึกครั้งผู้ที่ร้องนำมี ครูเอื้อ-คุณจันทนา-คุณวินัย-คุณชวลี
เพราะเท่าที่ฟังมาคุณสุปาณีไม่ค่อยได้ร้องนำหมู่เท่าไหร่ และเสียงคุณสุปาณี
จะแหลมเล็กและแตกนิดๆ
น้ำค้าง
© บางแห่งร้องว่า "ผู้ชายลูกไม้พราว พอไปไกลอ่าวก็คงเกเร" ครับผม
เหยิน สันทราย
เชิญส่งเกร็ดเกี่ยวกับเพลงรำวงชาวทะเล