บ้านคนรักสุนทราภรณ์
สังคมของคนรักบทเพลงสุนทราภรณ์
5 ก.พ. 2568
สังคมของคนรักบทเพลงสุนทราภรณ์
คำร้อง ศยาม |
ทำนอง เอื้อ สุนทรสนาน |
เหม่อมองท้องทุ่งนาไร่ พาหมองไหม้อุรา ทุ่งร้างเกินสายตาที่แล ไม่มีแม้เงาไม้ไร่ พอคุ้มให้ชื่นแด ไม่เหลือเลยแม้แต่สรรพสิ่งใด มีเพียงเรายืนเหงาอยู่ ด้วยขาดชู้คู่เชยชิดใกล้ โอ้อกเอ๋ยร้างคู่ใจใครเหมือนเรา เปลี่ยวใจไร้คนเคียงคู่ มองเห็นอยู่แต่เงา ทุ่งร้างคงเหมือนเราคราวถูกเมิน ทุ่งทองหมองหม่นไหมเจ้า ยามทุกข์เข้าเผชิญ เมื่อรักมาหมางเมินจากไป แต่เพียงท้องทุ่งกว้างใหญ่ ยังไร้สรรพสิ่งใด ทุ่งเอ๋ยคงเหงาใจอยู่ไม่เบา มันคงมีความหมองหม่น อยู่ท่วมท้นจึงครองทุกข์เศร้า โอ้คงเหมือนทุกข์ที่เราครองนิรันดร์ ทุ่งทองหมองหม่นไยเล่า เรานี้เศร้าเช่นกัน ด้วยรักแรมนิรันดร์ไม่กลับมา |