บ้านคนรักสุนทราภรณ์
สังคมของคนรักบทเพลงสุนทราภรณ์
5 ก.พ. 2568
สังคมของคนรักบทเพลงสุนทราภรณ์
คำร้อง แก้ว อัจฉริยะกุล |
ทำนอง เอื้อ สุนทรสนาน |
เสน่ห์แห่งเพชรน้ำหนึ่ง สุดเปรียบเทียบถึงสุดคะนึงค่าใด แววน้ำฉ่ำสดใส รับกับแสงไฟ ยวนยั่วใจภิรมย์ ต่างพากันยกย่อง อยากเป็นเจ้าของ มุ่งหมายปองจักชม ควรเพชรหยิ่งให้สม ถือว่าสังคมยังนิยมไม่คลาย พอเพชรร่วงลงดิน เสียศักดิ์ถวิล ทุกคนก็สิ้นเสียดาย เจ้ามันร้าวโดยง่าย เพชรเจ้าก็คลาย พลันกลายเป็นแก้วสามัญ เจ้าเป็นเพชรร้าวได้ เมื่อพลาดลงไปต้องเสียใจชั่วกัลป์ เปรียบสตรีเหมือนมั่น หญิงเราสำคัญ พรหมจรรย์นั่นแล |