บ้านคนรักสุนทราภรณ์
สังคมของคนรักบทเพลงสุนทราภรณ์
5 ก.พ. 2568
สังคมของคนรักบทเพลงสุนทราภรณ์
คำร้อง แก้ว อัจฉริยะกุล |
ทำนอง หลวงสุขุมนัยประดิษฐ์ |
พี่เฝ้าจ้องเพ้อมองน้องทำไม หยั่งทราบน้ำใจรู้ว่าคิดพิสมัยหวังจะได้ตัวน้องไปครอบครอง เหลือบแลไปครั้งใดเห็นแต่มอง สุดจิตคิดปอง เห็นแต่ยิ้ม ยิ้มกับน้อง ยิ้มแล้วจ้องจนน้องต้องเบือนตา รักเอ๋ยยิ้มเฉยได้ เจียมคำเจียมใจหรืออายสิ่งใด หรือใจไม่กล้า หน้าไม่อายเชื้อชายไร้ปัญญา อกโอ้นิจจา ทำเจ้าชู้รู้หรอกหนา รู้ว่ากล้าแต่สายตาจ้องไป บุปผชาติเย้ายวนชวนให้มอง หากผึ้งหวังปองแม้ไม่เคล้าเอาแต่มอง เพ้อแต่จ้องจะสมปองอย่างไร อ้อยกับตาลหวานรสมดพอใจ หากว่ามดใดมัวแต่ยั้งรั้งเอาไว้ แล้วเมื่อไหร่จะรู้ได้ว่าหวาน หวานนักรสรักใคร่ ชมชิมอาลัยรสตรึงติดใจ รสใดไม่ปาน พี่เป็นชายเสียชายไร้เชิงชาญ จ้องอยู่ช้านาน แม้ไม่คิดมิตรสมาน รักจะผ่านจะเสียการ อดชม |