บ้านคนรักสุนทราภรณ์
สังคมของคนรักบทเพลงสุนทราภรณ์
5 ก.พ. 2568
สังคมของคนรักบทเพลงสุนทราภรณ์
(ช.) หนาวแสนหนาวถึงคราวหน้าหนาวมันเย็นจนสั่น ลมเหมันต์พัดโชยแต่วันฉันพลันหนาวกาย กายหนาวพาใจเปลี่ยว ช้ำใจจริงเชียวอยู่เดียวดาย แม้นมีแม่งามคู่เคียงกาย เคล้าคลอไม่หน่ายไม่คลายเลยสายลมรำเพยก็ไม่มีกลัว (ญ.) หนาวๆๆ ถึงคราวหน้าหนาวก็เอาผ้าห่ม บังสายลมพัดพรมถูกตัวไม่กลัวหนาวกาย ใจหนาวจงคอยก่อนแล้วจงหาบคอนเก็บเงินตรา หรือมีไร่นาก็ทำนา เลี้ยงปลาเป็ดไก่ให้มั่งมีสาวงามดีๆก็คอยเคียงกาย (ช.) อ๋อๆๆ หวังเธอร่วมหอ ฉันพอฟันฝ่า จงสัญญาแม้นเรียมกลับมา สัญญารักกัน ตัวฉันคงเพียรหมั่นแล้วไปปลูกมันและทำนา ถึงงานยากเย็นไม่นำพา เลี้ยงปลาเป็ดไก่ให้มั่งมี สมในฤดีเมื่อมีเธอเคียง ... (ซ้ำตั้งแต่ต้นเพลง) |